အိမ္မက္ဆိုး

အိမ္မက္ဆိုး

ပ်ဳိျမစ္ႏုသစ္ေတ ခံစားမူတိနန္ ့
အနက္ခ်ဳိင္းဆံုးတနီရာမွာ
အသည္းဆူနာမီႀကီးလွဳပ္ခတ္ယင္းးးး
လေရာင္ရြန္းလို ့
ၾကည္ႏူမဆံုးခေရ ရက္စြဲတိ---------
မိုးမျမင္ လီမျမင္
အရာအားလံုးကိုသတိမရေလာက္ေအာင္ဘင္...........................
အနာဂတ္အိမ္မက္လည္းမဲ့လို ့
ပစၥဳပၸန္နန္ ့ ၿပီးျပည့္စံုလင္းလက္လို ့
က်ိန္းေတာင္ထက္မွာ--------------------------------------
ဂရင္ဂ်ဳိင္မွာ-------------------------------------------------
လီခံေပါက္မွာ------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------
သမာသမတ္ေတာ့က်ခကတ္ပါေရ-
ဇာေလာက္၀ီး၀ီး ၀ီးစြာကို ငါကေၾကာက္
ေတာင္အလံုးတရာ တသန္းျခားပတ္စီ
ပင္လယ္ သမုဒၵရာ
အခုတရာေလာက္ ျခားပတ္စီ
ေနာက္ဆံုးတကမ ၻာစီျခားလီပတ္စီ
ငါအေရာက္လာဖို ့
ေယေကေလ့
လံုး၀...လံုး၀ လာလို ့မရေရ အတားအဆီးက
အနားမွာကာဆီးလားခဗ်ာလ္မဟုတ္လား
ခ်ဳိက္ဦးကမ္းပါးက လူးက်
အက်နာခေရငါ
ခြင့္လြတ္ျခင္းလား
ပီးဆပ္ျခင္းေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္
အိမ္မက္တိုင္းမွာ
ဆယ္တန္းကို အခါခါက်ရံွူးခေကေလ့
အိမ္မက္တိုင္းမွာ
အၿမဲတမ္း ဖူးစာဖက္ျဖစ္ခေရ
ေဒ အိမ္မက္ဆိုးက ႏိုးထတိုင္း ေဒါသျဖစ္ရေရ.......
သစၥာစကား-------------
မိတၱာတရား-------------
ခ်စ္ေတစကား--------
မျပည့္ခေရ ေတာင္းဆု--------
ကမ ၻာၿမီႀကီးလည္း သက္သီမလိုဗ်ာလ္
အိမ္မက္ဆိုးနန္ ့ရာ အယင္၀ီးပါစီ.................................................................

သွ်င္စိုး

အဖရကၡၿမီ

အဖရကၡၿမီ


ၿဗိန္းေစာင္ၿဗိန္းေစာင္
လက္သံေျပာင္ေက
ေတာင္စိုင္ရိုးမ
ဘဂၤလားရီ
တုန္လီလႉပ္ခတ္
ပဲ့တင္ခတ္မွ်
ပ်ံ့လႊင့္ခသည္
ဗဟိုစည္။

စာပီက်မ္းဂန္
မူပိုင္ဟန္နန့္
၀႑အကၡရာ
ထြင္းေက်ာက္စာရို့
သာစြဌါနီ
ငါရို့ၿမီမွာ
သက္သီသမိုင္းတုႏိွုင္းမမွီ
ဟိလီသည္။

ဓညရမၼာ
ေမဃဒြါရာ
ညီညာစုေပါင္း
ေရႊထီးေဆာင္းလွ်က္
ရွိယင္ဆက္ဆက္
တိုးတက္ရွည္လွ်ား
သမိုင္းအားမာန္
၀င့္ဟန္တင့္စြ
သာလီစြေလ
လျခမ္းၿမီ။

ရွင္ေတာ္ဗုဒၶ
ႁကြျမန္းခလီ
ငါရို့ၿမီမွာ
ရႊီေရာင္ထြန္းေပၚ
ကိုယ္ငြီ့ေတာ္သြင္း
သွ်င္ေတာ္မုနိ
တည္ထားရွိခ
အႏုပညာ
ထြန္းလက္ရာနန့္
ဇာတိပုထိုး
လက္ညိဳးမလြဲ
ကိုးကြယ္လီခ
ဗုဒၶသာသနာ
ေရာင္၀ါထြန္းလီ
ငါရို့ၿမီ။

အဥၥနဂစၦပ
နတ္ျမစ္မယူ
မအီတန္းလြဲ
ျမစ္၀ွမ္းေျမဆီ
လြန္ေကာင္းလီေက
ဆန္ရီစပါး
သားငါးေပါလွ်ံ
သယံဇာတ
ေပါႁကြယ္၀လီ
အဖၿမီ။

ရပ္ျခားကုန္သြယ္
ကူးသန္း၀ယ္ေရာင္း
သယ္ယူရီေၾကာင္း
လြန္စြာေကာင္းရာ
ကမၻာစ်ီးကြက္
အခ်က္မ႑ိဳင္
ရခိုင္ဒဂၤါး
လြန္ထင္ရွားခ
သာလီစြေလ
လျခမ္းၿမီ။

အမ်ဳိးသီလ
ေစာင့္ထိန္းခလို့
ကမၺည္းရကၡ
စိုက္ထူခေက
ရိွကစိုင္လာ
ထိမ္းဆက္ကာလွ်င္
ဇာတိမ်ဳိးဟန္
အမြီခံ၍
စံတင္ကတ္လီ
မ်ဳိးအာရီယန္။

သွ်င္စိုး

လူတြင္က်ယ္

လူတြင္က်ယ္္

မင္းျဖစ္လို့ရာမလား
အူး-----ငါဆိုေကလား------------။
ငါျဖစ္လို့ရာမလား
အူး-----မင္းဆိုေကလား----------။
သွ်င္စိုး

ခ်စ္ေရးဆိုေမ

ခ်စ္ေရးဆိုေမ


ခ်စ္ဦးသူပ်ဳိႏွမမွာ
၀င္းပပခ်ဳိမ်က္ႏွာႏွင့္
လမင္းတရာအလင္းထက္သာ
ဟန္မူယာခ်ဳိစကားႏွင့္
ပ်ဴငွာသူရကၡသူဇာ။

ပန္းျမတ္သဇင္ေတာ္၀င္တင့္တယ္
ပင္ဖ်ားမွာေ၀
သဘ၀နဂိုအလွႏွင့္
ရကၡပ်ဳိေမ။

ႏုလွျဖဴစင္
ျမင္သူမွာေငးေမာရ
စံတင္ထိုက္သူပ်ဳိႏွမကို
ေမတၲာထားခ်စ္ေရးဆိုေမ။

မာေသာအသည္းႏုနယ္ေသး
ခ်စ္ပြဲကိုမႏြဲဖူးပါ
ဆံုေသာဖူးစာ
ခ်စ္ဦးသူကိုရာ
အခ်စ္ပံုလိုျပဳစုခ်င္စြာ
ခ်စ္ႏွမရကၡသူဇာ
ၾကည္ျဖဴစြာလက္ခံလိုက္ပါ။

ခိုင္မင္းညိဳ

အက္ဒီဆင္တက္သီးေခါက္ေတ'ညာဥ့္'

အက္ဒီဆင္တက္သီးေခါက္ေတ'ညာဥ့္'

နီေရာင္ကြယ္ေပ်ာက္ ညာဥ့္အေမွာင္ကိုေရာက္လို့
စမ္းတ၀ါး၀ါးနန့္ ထိုတိုးေဒတိုး
ေဂ်ာက္က်သူကက် စူးနင္းမိလို့
အဆိပ္တက္သူကလည္းတက္
ေၾကာက္ဖို့ေကာင္းေရညာဥ့္မွာ
လမိုက္လို့ လူမိုက္ကေပ်ာ္ပြဲဆင္
ကယ္တင္သွ်င္ႀကိဳးစင္တက္
ခဲ၀ါကယာဇ္ပူေဇာ္ေရ အစာတိကိုစားဖို့
တ၀ူး၀ူးေအာ္နီဂတ္ေတ ညာဥ့္။

ငုသံကၽြီးသံ ရယ္သံ ေလွာင္ေျပာင္သံ
သက္ျပင္ခ်သံ စိန္ေခၚသံ အသံမ်ဳိးစံုနန့္
ဒုကၡအတိ ညာဥ့္။

တစ္ေယာက္ထက္ကိုတစ္ေယာက္ပံလဲက်
ကိုယ္ကို ကိုမျမင္ဘဲ အျခားတေယာက္ကိုကူညီခ်င္
မ်က္မျမင္လမ္းျပ အနာဂါတ္ၾကယ္တိႁကြီက်ခေရညာဥ့္

မရွုမလွေဒညာဥ့္၏ လူသားအတြက္
'လွ်ပ္တျပအလင္း' ကိုကမၺည္းတင္
အက္ဒီဆင္ တက္သီးေခါက္
အေမွာင္ထုကေတာခါ ေၾကာက္နိန္ဗ်ာထင္ေရ
၀ါးလံုးေခါင္းထဲမွာ ပုန္းဗ်ာ မာန္နတ္ကိုအကူအညီေတာင္းနိန္ေရ။

ခိုင္မ်ဳိးသိန္း

အလင္းနိ

အလင္းနိ

ကမၻာႀကီးေမွာင္မိုက္
တိုက္တိုက္ဖံုးအုပ္
လေရာင္ေပ်ာက္ျပယ္
မလင္းတလင္းၾကယ္
အနည္းငယ္က
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမျပတ္
ယံုၾကည္ခ်က္နန့္
ဇြဲသတၲိအျပည့္ထား
ရိွဆက္လားကာ
ၾကယ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ေထာက္ခံလာ
ၾကယ္ေအာ္သံမ်ား
ကမၻာၾကား
တိမ္တိုက္ၿပိဳကြဲ
ေဘးဖယ္ေပး၍
လမင္းအလင္းေရာင္
ထြန္းလင္းေျပာင္သည္။

ရႊီႀကီး

ရခိုင္မိုးႀကီးရြာ

ရခိုင္မိုးႀကီးရြာ

သံသရာတေကြ့ အလယ္တေခါက္
ေရာက္လာလတ္ေတ အကၽြန့္ဘ၀
အဖမဟိသား ရီနည္းငါးပိုင္
တိမ္ညိဳမိုင္းတိုင္း မိုးရြာဖို့လား
ေစာင့္ေမွ်ာ္ရက္လ ႏွစ္ကမနည္းဗ်ာလ္။

တိမ္ညိဳတိမ္ျပာ မိုင္းဗ်ာလ္လာေက
ရခိုင္မိုးႀကီးရြာဖို့လားလို့
ေမွ်ာ္လင္းခ်က္နန့္ အသက္ရွင္ေရ
လူသားအမွန္ စံုလီတိုက္လို့
မုိရိပ္ေပ်ာက္ေတ။

ေတာင္လီတိုက္ေက
မိုးရိပ္တက္ေတ
ယင္းပိုင္ဗ်ာလ္ ျဖစ္ဗ်ာလ္ ၊ ပ်က္ဗ်ာလ္
အားငယ္ဖို့လည္းမဟိ။

တိမ္ညဳိ တိမ္မဲ အားခဲမာန္တင္း
ရခိုင္မိုးႀကီး တက္သီးေခါက္လို့ရြာ
အားမာန္အျပည့္နန့္ ရြာမင္းရြာ
မိစၧာအမွုိက္ လြင့္ေမွ်ာလားေအာင္
ရခိုင္မိုးႀကီးေတာက္သီးေခါက္လုိ့ရြာ။

ရိုးမရင္သြီး( ေလး၀တီ )

ကႏၱာရ၏ ရင္ဖြင့္သံ

ကႏၱာရ၏ရင္ဖြင့္သံ

ပူျပင္း ေျခာက္သြိ့ ကဲြအက္
အေငြ့ ဆေဆာင္းထက္ဗ်ာ
ဇာေလာက္ပင္ အခ်ိန္ၾကာၾကာႀကီးေစာင့္ေဂ ေစာင့္ရပတ္စီ
ရြာေရနိန့္ခါေတာ့ ၾကည္လင္အီးျမ
သန့္ရွင္းေသာ မိုးသီးမိုေပါက္ရို့နန့္ရာ ရြာပါမိုး
ငါေစာင့္ေပ်ာ္ေရ။

မရြာဘဲနန့္ေတာ့ မႀကိဳးျပပါေဂ့မိုး
တေခါက္စီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သေႏၶကို
ဆင္းရဲဒုကၡခံဗ်ာ ၾကာၾကာႀကီးလြယ္ထားၿပီးခါမွာ
မြီးလာခါ အသီအသီနန့္
သြီးလန့္သီြးပ်က္ ၾကာေဂ
ငါ--ဘ၀ပ်က္ရူးရလိမ္ေမ။

အိုး---စိမ္းစိုလွပေရ ရက္ရို့
အယင္ေရာက္ပါဖိ
အယင္ေရာက္ပါဖိ--။

(ခိုင္မ်ဳိးသိန္း) ၅ ၊ ၃ ၊ ၀၈။

အေငြ ့ မျဖစ္လို

အေငြ ့မျဖစ္လို

သဘ၀အရသာစံုလင္စြာ
ျမင္လူေငးရ လွ်ာရည္က်
အဖစားဖိုမွဴး လက္ရာထူး
သန္လွ်က္ျပလို ့လု
ု ကိုယ္ခ်က္လက္ရာကိုဘာသာ
သံုးေဆာင္ခြင္မရ အဖဘ၀-----
အနံခံ၀မ္း၀ ေဒဒုကၡကို
သိသိမျမင္ ေရွာင္ထြက္ခ်င္လား-------
သြီးသားခ်င္းမကူ ေဒပိုင္လူ
အဇာရ္သတ္(အလကား )
ဟင္းခြက္မကုန္ခင္ အသိ၀င္
သြီးသားညီညြတ္ ကိုယ္အဟာရကို
ို လိုလားစိတ္ျပင္းျပ
ေတာင္းတခေက--------------------


ရႊီႀကီး

ကဗ်ာ

ကဗ်ာ

သမိုင္း၀င္ရက္နန္ ့ ေခတ္လူခံစားခ်က္

သမိုင္း၀င္ရက္နန္ ့ ေခတ္လူခံစားခ်က္

စကားလံုးတိ၏ အင္အားနန္
့ အာရံုဦးကို လႉပ္ႏိႉးလို ့
ႏိုးပင္ႏိုးပါဖို ့လား------
ေသခ်ာပါေရ ႏွစ္သိမ့္စကားတိစြာ
အမွန္တကယ္လွမ္းေလွ်ာက္ၾကည့္မွ
အင္အားမျပည့္ ခမွန္း
ငါကိုယ္တိုင္လည္း ႀကံဳခဖူးဗ်ာလ္၀ါ။
ဆီးလြယ္အိတ္လြယ္ၿပီး
ေရာဂါတပံုနန္ ့ သီသူကို
ဆီးလြယ္အိတ္လြယ္အိတ္ထားသူရို ့ဗ်ာေယ
၀မ္းနည္းပက္လက္ သၿဂိဳ ၤလ္ခကတ္ယင့္။
အဂၤ ါမစံုျဖစ္နီေရ ဆင္းတုေတာ္တိနန္ ့
အညြန္ ့က်ဳိးနီေရ ဇာတီတိကို
လက္ဦးခ်ီယင္း ေႏွာင္းအတိတ္ကိုမွန္းဆ
ႀကီြမြနီေရ ေျမစာပံုထက္မွာ --ငါ
အံႀကိတ္ဗ်ာလ္ အခါခါငိုရိႉက္ယင္းနန္ ့
နဗၺာန္ဆုေတာင္းဖို ့အသိေလ့ ေပ်ာက္ဆံုးဖူးယင့္။
ဇာေလာက္ရင္နာဖို ့ေကာင္းေလဆိုစြာ
တခ်က္လာၾကည့္ကတ္ပါ ဖိုးဖီးဇူဇာရို ့
ကံကိုအျပစ္ဖို ့ယင္းနန္ ့ပင္
၃၁ ဒီဇင္ဘာမီးကို
အၿပီးသတ္ၿငိမ္းသတ္ႏိုင္သူရို ့
ကၽြန္ဘ၀နန္ ့ ရုန္းေတာင္မရုန္း
အိပ္မြန္းက်နီကတ္ေတ--။
ေအာင္လံမလဲခင္ရက္တိက
နန္းတြင္းအျဖစ္အပ်က္ေလ့
အဂုပံုစံတမ်ဳိးနန္ ့ ေခတ္စားနိန္ယင့္
ေခတ္သစ္မွာ ခံစားခ်က္သစ္ႏုိင္ဖို ့ပ်င္ဆင္ယင္း
နိတဓူ၀ ျဖတ္သန္းမႉမွာေတာခါ
ငါ --လူမိုက္ဗ်ာေယ။
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႉမဟိဘဲနန္ ့
အခ်ိန္ကာလနန္ ့ရာ
ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ကို ကူးစားနိန္ကတ္ဖို ့ဆိုေက------။
မ်ိဳးသိန္း (၂၀ ။ ၁၂ ။ ၀၈ )

ေရာင္နီကိုတမ္းတျခင္း

မည္နက္အေမွာင္က်နီေရ
မဟူရာညတည၏
သန္းေခါင္ယံမွာ
တရီးႏိုးထေအာ္လိုက္ေတ အသံ
အိပ္မွုန္စံုမြား
ထလို ့ေယာင္စြာလား
မွုန္တိမွုန္၀ါး
မ်က္လံုးအစံုက ေမွးစင္း
အားတင္းဗ်ာလ္ဖြင့္ၾကည့္မိေရ
စူးစူး၀ါး၀ါးနန္ ့
ညဥ္းသံတိ
ေအာ္သံတိ
ကူပါကယ္ပါတစာစာနန္ ့
ေလာကငရဲမွာ
က်ိန္စာသင့္
ဒုကၡအေပါင္းနန္ ့
ခေညာင္းနိန္ကတ္ရေရ။

ေရာင္စိုင္မရိွေရ ညမွာ
မွုန္ပ်ပ်ၾကယ္ေရာင္နန္ ့
အေမွာင္ကို အံတု
ေရာင္နီဦးကိုဆႏၵျပဳယင္း ခရီးဆက္
လမ္းျပပီးပါ
အို--လမ္းျပၾကယ္။ ။။

သွ်င္စိုး

မဆံုးႏိုင္ေရ ငါနန့္ ငါ့အတၲ

မဆံုးႏိုင္ေရငါ ----နန့္ငါ့အတၲ

ငါကိုငါလို့ထင္ခေရ
မင္းကိုမင္းလို့ထင္ခလား
ငါဆိုေရအေကာင္
အရာမထင္ေရ လီထဲမွာတိုက္ေဆာက္ဖူးေရ-----
ရီျပင္ကိုလည္း ဓါးနန့္ခြတ္ဖူေရ-----
အိတ္ေပါက္နန့္ေလ့ ငါးေကာက္ဖူးေရ
ရီဟိေက ငါးဟိရဖုိ့ဆိုၿပီးေက
ဘုရားေညာင္ရီအုိးထဲမွာ
ငါးစမ္းဖူးေရ။

လူလုပ္လုိ့ ရသမွ်ကို
ငါလုပ္လို့ရဖို့ ထင္ခေရ --ငါ--
ဂၽြန္းသမားတေယာက္ကို အားက်လို့
ေနာက္ဂၽြန္းပစ္လိုက္စြာ
ခါးရိုးတခါ က်ဳိးဖူးဗ်ာလ္
မိုက္တိုက္စန္ကို အတုခိုးဗ်ာလ္
လက္ေ၀ွးထိုးခီမိလို့
မ်က္ႏွာ ပဗြေရာင္ဖူးဗ်ာလ္
ဘ၀ကို ကုလားဖန္ထိုးလို့
ဘ၀လည္းပ်က္ခဗ်ာလ္။

မဆင္ျခင္ခေရငါ-
အမွတ္မဟိေရငါ-
အရာၿပီးေက--အရာ--အရာ--
အတၱကို အနတၱပိုင္ထင္
ဒုကၡကို သုခပိုင္မွတ္ဗ်ာလ္
ဘရုတသုကၡက်ခေရငါ
အနတၱသံသရာ အဆံုးကို
လိုက္ရွာနီေက
ငါးပါးေမွာက္ေတေယ--၊

သွ်င္စိုး